Opgegroeid in Hoogezand-Sappemeer als oudste dochter in een ondernemersgezin leerde ik hard werken, doorzetten, kansen grijpen, durven veranderen. Maar ook je momenten pakken, niet vergeten te genieten.
“Kom” sprak mijn vader, vaak vroeg in de avond ” we gaan nog even rijden”.
Met het hele gezin in de auto, zo maar, om te genieten van het landschap, de vogels, de bloemen, het bloeiende koolzaad, de slaperige dorpjes op het Groninger land.
Dat fijne gevoel draag ik altijd bij me, genieten van de ogenschijnlijk kleine dingen. De veiligheid van een liefdevol gezin.

Ieder jaar in mei ga ik met Theo naar Oost-Groningen als het koolzaad bloeit,
hij rijdt, ik mijmer.
Van verre zie je ze al liggen, de knalgele koolzaadvelden tussen de uitgestrekte groene landerijen.
Theo schetst, fotografeert, schildert, ik loop langs de geurende velden en geniet van de kleuren en van het geluid van de zoemende bijen.
De tijd staat stil, het lijkt alsof de wereld niet veranderd is.

Dit jaar maakte Theo twee prachtige schilderijen van het bloeiende koolzaad bij Woldendorp.
Ik kreeg er één voor mijn verjaardag, de andere kreeg gisteren een nieuwe eigenaar.

Koolzaad bij Woldendorp (40 x 40 cm) gaat naar Drenthe.
‪#‎wijzijnblij‬.