De dijk.
Iedere expositie komen ze, zo ook vorig weekend.
Het was druk, we hadden weinig tijd om te praten.
Op de bovenverdieping ontmoetten ze bekenden.
Ze stonden lang samen voor het schilderij van de dijk.
Die prachtige mysterieuze sfeer, zo mooi getroffen, raakte ze.
De hele week bleef het schilderij rondmalen in hun gedachten.
Al zoveel mooie kunst in huis, waar zou het moeten hangen.
Waar zou het schilderij goed tot zijn recht komen.
Met een grote glimlach op hun gezicht kwamen ze vrijdagmiddag weer binnen. Nog even een keer naar het schilderij kijken.
Rechtstreeks liepen ze naar boven.
Het was weer druk en ook nu raakten ze met andere bezoekers in gesprek over het schilderij.
Het gevoel voor het schilderij was nog hetzelfde.
Ze wilden graag een optie, toch nog even passen en meten en wikken en weken.
Ik plakte een groene stip.
Nog diezelfde avond een email:
We zijn eruit Ankie vervang de groene stip maar voor een rode.
Zondag 14 augustus, de laatste middag van de expositie, komen ze het schilderij halen.
En ik vermoed dat ze nog wel een paar keer komen voor die tijd.
Niet alleen voor het schilderij maar ook omdat het zo fijn is om elkaar te ontmoeten 🙂
Heerlijke contacten, mooie woorden, genietende bezoekers, ze kleuren iedere keer opnieuw onze weekenden.
#kunstisemotie.
Schilderij: De dijk, Piet van der Hoef, 30 x 80 cm. olie op paneel.
2010, 30-80cm, olie op paneel,
De dijk . . .
roemrijk
De dijk . . .
bloemrijk
De dijk . . .
omvangrijk
De dijk . . .
belangrijk
De dijk . . .
troostrijk
Zover ik kijk
De dijk . . .
alles tegelijk
Loes Westgeest